پیچک نیلوفری

با نا م پد ید ا ر از پیچک نیلوفری ، محو غبار سبزینه شد شاخه اش افسانه شد ، گنجشگکی بی خانه شد هر د م ز یا د می رود عز و جلا ل باغ ما مرگ زیبا بر تناور بنده ای افتخاری جانانه شد

ا د ا مه د ا رد

نغمه ها ی پا ییز ی

به نام گر داننده ی چرخ گردون شا ید د یر باشه و لی نغمه ها ی پا ییز ی ا ز سر کوچه می یا د می گه آخر ه شهر یو ر ه آتیش آتیش که می گن ، از صداش پا به فر ا ر بر گ ا ز بی آ بی نا با و ر ه حا لا د یگه قد مای نسیم ، پر جرا ت تر جو لو ن مید ه تو کوی و بر ز ن بهت د ر خت و نمی شکنه ، تو گوشش آر و م می گه ا ز این به بعد ، به خو ا ب می ری با لا لا یی من