نـفـس بارون

نــفـــس بــارونــو بـــشــنـاس

كه رخ پــنـــجـره رو مـی شــوره

نــبض خواهــشـو تو بـشــمـر

پرستو يه شب نشينه ،‌بی عبوره

<>

<>

مثه خـوشـی دل ابر

واسه روياهای بی‌پر

سفـرم سپـيديـه مـرمـر

گل خواهش نوازش پرپر

بـــرا خــواب قــنـاری

به فكر آرزو شدن باش

بــقـچه ی بـهـارو دريـاب

صداشـو تو صبح فرداش

هــمــون دل شـكــوفــم

كه گيلاس مهتابو نچيده

رنج التماسش بارونی‌ ترينه

آرزوش غنچه ی خورشـيده